Եվ փաս­տո­րեն կգա մի օր, որ նս­տակ­յաց­նե­րը չկենտ­րո­նա­նա­լով այլեւս իրենց ազ­գա­յին հա­վա­տի վրա, ան­խու­սա­փե­լի­ո­րեն կճա­նա­չեն եսի ամ­բողջ ինք­նա­վա­րու­թյու­նը:

Նավից զուրկ քաղաքակրթություններում երազանքները չորանում են. լրտեսությունն է, որ գալիս է փոխարինելու արկածախնդրությանը, իսկ ոստիկանությունը՝ ծովահենությանը

Արդի կոմիկս համայնքն այլեւս ինքնարտահայտվելու սեփական հանգրվանը ձեռք բերեց...

Հունվարի 14-15-ին Հայաստանի Ամերիկյան Համալսարանում տեղի ունեցավ աշխատանքային սեմինար հեղինակների եւ գրական թարգմանիչների համար` մտավոր սեփականության, աշխատանքային պայմանների եւ համագործակցությունների վերաբերյալ:

Մի՞թե գա­հին բազ­մած հի­մա­րը ազա­տագր­ված է ամե­նայն պա­տաս­խա­նատ­վու­թյու­նից սոսկ այն բա­նի հա­մար, որ նա հի­մար է:

Մեծարելով մեր նախորդին եւ ճանաչելով հանդերձ, որ Բենյամինին արվող ներկա քննադատությունը պարտական է իրեն՝ Բենյամինին, մենք, ընդհակառակը, շշմած ենք բազմաթիվ սխալներից, որ անհոգաբար, կամ, ավելի լուրջ եթե ասենք, խոր անհասկացողությամբ կուտակում է հոդվածը...

Թող ոչ ոք իրեն չարդարացնի նրանով, որ իրեն աշխարհն է կործանել: Մարդն ինքն է իրեն կործանում /Ֆ.Հյոլդեռլին/

Իմ գլխավոր մտահոգություններից մեկն այն է, թե որքանով քարացած չեն մարդիկ իրենց տարբերությունների ու փոխադարձ թշնամության հարաբերություններում: ...Սահմանը հատելու, մի ինքնությունից մյուսը անցնելու միտքն ամբողջությամբ շատ կարեւոր է ինձ համար, լինել ինչպիսին ես եմ, ինչպիսին մենք բոլորս ենք, մի տեսակ հիբրիդ:

Նոյեմբերի 24-ին "Ակումբ" ակումբում կայացավ Աննա Դավթյանի “գիրք շնորհակալության” բանաստեղծական ժողովածուի շնորհանդեսը:

Պե­տու­թյուն-­զեղ­ծա­րա­րը, ասում էր Ռո­բերտ Ս. Լիտ­վա­կը, այն պե­տու­թյունն է, որ սահ­ման­վում է որ­պես այդ­պի­սին Մի­աց­յալ Նա­հանգ­նե­րի կող­մից: Եվ ան­մի­ջա­պես մի­ա­կող­մա­նի գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի հայ­տա­րար­ման պա­հից Նա­հանգ­նե­րը մե­քե­նա­յա­բար հայտն­վում են պե­տու­թյուն-­զեղ­ծա­րար­ի դե­րում