ազգայինը նախապես տրված չի համարվում. ո՛չ կրոնի, ո՛չ ցեղակ­ցության, ո՛չ տերիտորիայի հիման վրա: Ազգային ինքնությունը որոշվում է մայրենիքի կողմից ներկայացվող արժեքների սահ­­­ման­ման, համակարգման ու գաղափարական վեկտորների միջոցով: Սրա հիման վրա կատարվում է ավանդույթի վերընծայում ու մեկ­նաբանում:

1937թ. Էդուարդ Ֆուքսը՝ հավաքորդ եւ պատմաբան էսսեն ամենաքիչ քննարկվածն է Վալտեր Բենյամինի գործերից: Եւ դժվար է հասկանալ, թե ինչու. էսսեն հավակնոտ է իր ծավալով, նշանակալիորեն հրատարակվել է Բենյամինի կյանքի օրոք (աքսորյալ Ֆրանկֆուրտյան դպրոցի Zeitschrift für Sozialforschung հանդեսում) եւ վաղուց հասու է անգլերեն թարգմանությամբ: Իրականում, էսսեն որակելի է որպես կանոնական փիլիսոփայի կանոնական տեքստ, թեեւ դրա մասին քննադատական քննարկումները դեռեւս սակավաթիվ են:

1924թ. ճարտարապետներ Կարո Հալաբյանն ու Միքայել Մազմանյանը եւ Եղիշե Չարենցը Մոսկվայում հրատարակում են Ստանդարտ ամսագիրը: Հրատարակվել է ամսագրի միայն մեկ համար:

ներկայացնում ենք Ժիրայր Մալխասյանի «Վիտգենշտայն եւ վայրենիներ» դասախոսությունը