Ռուսական սիմվոլիզմի մյուս շրջանն ավելի հստակ կոորդինատներ ունի: 1901 թ. Մոսկվայում՝ Մ. Ս. Սոլովյովի (Վլադիմիր Սոլովյովի եղբոր) տանը, եւ վերջինիս առաջարկով քսանամյա մի երիտասարդ՝ ոմն Բորիս Բուգաեւ, հռչակվում է որպես Անդրեյ Բելի եւ հենց ինքը վերածվում Սիմվոլի:

Ուրեմն, ի՞նչ է գիրքն իբրեւ մեզ մեծ անակնկալ մատուցած վաղեմի ծանոթ: Գիրքը աշխարհն է որպես գիտելիք:

Մի վայր, ուր հավատն արդեն վաղուց ուսմունքն էր դարձել՝ հենվելով գթացող հոգու ու պայծառ մտքի վրա. շատ է հավանական, որ այս ուղին չընտրած բազմաթիվ հավատներ մարեն, եթե արդեն չեն մարում:

ներկայացնում ենք Աշոտ Ոսկանյանի «Չարենցի ժամանակը. ոգու մասին» գրքի շնորհանդեսի եւ կլոր-սեղանի տեսագրությունը

«ակտուալ արվեստ» եւ «փրինթինֆո» հրատարաչությունների համատեղ հրատարակությամբ լույս է տեսել Աշոտ Ոսկանյանի «Չարենցի ժամանակը» ստվարածավալ աշխատությունը

փիլիսոփա Աշոտ Ոսկանյանի հետ հարցազրույց է վարում փիլիսոփա Ժիրայր Մալխասյանը

Այլեւս ինստիտուտ, այն էլ Աշոտ Հովհաննիսյանի անվան, այն էլ հումանիտար հետազոտությունների: Եվ այդուհետ ինձ վիճակված է բնակվել հանրային ոլորտում...

Մեր գերմանացի ուսանողներից շատ-շատերը չէ, որ ի վիճակի կլինեին ներկայացնելու այդպիսի հմուտ կառուցվածք ունեցող եւ այդքան ճաշակով գրված աշխատանք:

Պատմության գեղարվեստական վերապատկերումը ավելի ճշմարիտ է, քան պատմաբանի գիտական փաստագրությունը, քանի որ բանաստեղծությունը թափանցում է երեւույթների էությունը, մինչդեռ պատմաբանի ճշգրիտ հաշվետվությունը հանգում է սոսկ մանրամասնությունների թվարկման:

Քննադատությունն այժմ վեր է ածվում լեզվի եւ դրա ձեւակերպումների քննադատության, այսինքն՝ տարբեր ձեւակերպումների գաղափարախոսական հարանշանակությունների, որոշ բառերի ու եզրերի գցած երկար ստվերի, ամենաանթերի սահմանումներից բխեցված խնդրական աշխարհայացքների, անվիճելի թվացող պնդումներից թափանցող գաղափարախոսությունների, իրավացի փաստարկների ամենազգոն շարժումներից մնացած սխալի թարմ հետքերի քննության։