Շաբաթ օրը ժամը 17-ին Փոքր Խոհրդում Միքայել Հովհաննիսյանը ներկայացրեց "Արտաքին եւ ներքին թշնամու կերպարը Հայաստանի ներքաղաքական դիսկուրսում Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի ելույթների օրինակով" զեկույցը: Մուտքն ազատ էր:

Թե­բե քա­ղա­քը փոփ­նի­փոխ կա­ռա­վա­րե­լու պայ­­­­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյու­նը դր­ժե­լով, Ան­տի­գո­նեի 2 ար­քա­յազն եղ­բայր­նե­րից մե­կը զավ­թում է իշ­խա­նու­թյու­նը, իսկ մյու­սը փախ­չում, ամուս­նա­նում է դր­սում եւ անե­րոջ զոր­քով վե­­րա­դառ­նում հայ­րե­նիք` իր իրա­վունք­նե­րը վե­­րա­­կանգ­նե­լու մի­տու­նով:

Աղասի Թադեւոսյանի «Մշակույթ եւ քաղաքականություն» բանախոսությունը` կարդացված հունվարի 17-ին Ազատ դեմոկրատների գրասենյակում։ Առաջինը` նախատեսվող բանախոսություն-քննարկումների շարքից, որոնց միավորող թեման դրանք նախաձեռնող Մարինե Պետրոսյանի կողմից ձեւակերպված է որպես «Նոր մտածողություն / նոր քաղաքականություն»։

Ներկայացնում ենք մի հատված հեղափոխական եւ պետական գործիչ, մարքսիստ պատմաբան` Աշոտ Հովհաննիսյանի (1887-1972) Դրվագներ հայ ազատագրական մտքի պատմության աշխատությունից:

ետտոնական տաղտուկն այս հաղթահարելու համար առաջարկում ենք փայլուն տեքստ՝ փալուն թարգմանությամբ ակտուալ արվեստ հրատարակչության ժամանակակից ֆրանսալեզու գրականություն մատենաշարից

2011 թ. Դեկտեմբերի 15-ին Նորարար փորձարարական արվեստի կենտրոնում դասախոսությամբ հանդես եկավ Սեդա Պ. Տատոյեանը: Դասախոսության թեման էր «Պատմական իմացաբանութիւն եւ մտաւորականութիւն.- Հայ մշակոյթի հարցը այսօր»:

Բանախոսը առաջ է քաշում մեկ դրույթ, սահմանելով այն հետեւյալ կերպ. արվեստը՝ նոր ունիվերսալության հնարավորություն եւ դրույթը մեկնաբանում ժամանակակից ֆրանսիացի փիլիսոփա Ալեն Բադյուի փիլիսոփայության լույսի ներքո։ Ստորեւ ներկայացնում ենք Վարդան Ազատյանի ելույթը Փոքր Խորհրդում ամբողջությամբ՝ առանց մոնտաժի։

Նացիզմը դասակարգային պայքարը փոխտեղեց ռասայական պայքարով եւ այդ անելով՝ մթագնեց առաջինի ճշմարիտ էությունը:

"Լեզուն ամենաանհուսալի գործիքն է, որ երբեւէ ստեղծել է մարդկային բանականությունը: Եթե լեզուն իրականության կամ փորձառության տեղը դնենք, կանենք ամենաահավոր սխալը ու կսկսենք լուսնին պարզած մատը շփոթել լուսնի հետ: Լեզուն երկսայր սուր է: Եթե անզգույշ վարվես, այն կվնասի ոչ միայն թշնամուն, այլ հենց հարձակվողին:" Դայսեցու Սուձուկիի հիշատակած այս երկսայր սրի ճոճածիրին (sic!) կարող եք հետեւել բադաբադա՞–ի նոր՝ արտակնոց բաժնում։

Արվեստային ստեղծագործությունը ես համարում եմ նոր տիպի ազատության ստեղծում, որը անդին է ազատության ժողովրդավարական սահմանումից: