արտերիան սկսում է ներկայացնել Մելիք Կարապետյանի midnight wrap up ոսկեծիրանային գիշերային քննարկումներն ու հանդիպումները "ակումբ" ակումբում, որոնք երբեմն էլ ավելի հետաքրքիր են լինում քննարկվող ֆիլմերից:

Նա ուներ ասելիք եւ չէր ցանկանում լռել, նա արտահայտում էր իր եւ իր պես միլիոնավոր մարդկանց սրտի խոսքը` քաջ գիտակցելով, որ նմանատիպ "խիզախությունն" անհետեւանք չի մնա… բայց եւ այնպես, անկախ ամեն ինչից Դինքի մահը սկիզբ դրեց յուրատեսակ շարժման…

Երեք օրվա այդ մտերմիկ զրույցների ջերմ մթնոլորտը իսպառ սպանել էր իմ միջի "խմբագրին", որ վերջին օրը միայն արթնացավ ու գլխի ընկավ, որ կարելի է նաեւ հանրության համար մի փշուր էլ պահել, եւ ահա արդյունքը...

Մի քանի դրվագ Փարիզի forum des images կենտրոնում տեղի ունեցած` Յուրի Նորշտեյնին եւ ճապոնացի մուլտիպլիկատոր Կիհաչիրո Կավամոտոյին նվիրված օրերից

«Էպսիդոն» թատերախումբը խոսքի, պլաստիկայի եւ երգեցողության համադրություն է, որի գերխնդիրն է մեկտեղել տարբեր նախընտրություններ ունեցող հանդիսատեսի հետաքրքրությունները:

Այդ դեպքից հետո ես հասկացա, որ մեռած կամ մեռնող թատրոն չկա: Կա տխրած թատրոն. թատրոն, որտեղ տարօրինակություններ եւ մշտական, գետի նման հոսող ուրախություն չկա:

Տխուր, գուցե չափազանց տխուր համակարգչից հանեցի սկավառակը. ֆիլմը որքան ճշգրտորեն է իր մեջ վերցրել իրականությունը, աշխարհը, որի մեջ, դեմ, համար կռիվ ենք տալիս ու որի առաջ հուսահատվում ենք: Մեկ հոգի դուրս է եկել իր երազի հետեւից ու առասպելական հերոսի նման ճանապարհ է գնում:

"Շատ ենթատեքստեր ունենք, բայց փորձում ենք ուղղակիորեն հասցնել հանդիսատեսին: Այս ներկայացումը շատ պարզ է: Անգամ երեխան նայելիս ազդվում է",- ասում է Վոյցեկ մյուզիքլի ռեժիսոր Արթուր Մակարյանը:

Կինեմատոգրաֆիական գլուխգործոցների մեջ բացարձակ առաջնորդ է համարվում Օրսոն Ուելսի "Քաղաքացի Քեյնը": Մի քանի տասնամյակի ընթացքում այն կանոնավոր կերպով հաղթում է կինոպրոֆեսիոնալների մասշատաբային հարցումներում որպես “բոլոր ժամանակների եւ ժողովուրդների ֆիլմ”: Ամերիկյան եւ բրիտանական կինոակադեմիաների ռեժիսորներն ու քննադատները 20-րդ դարի լավագույն ֆիլմերի ցանկում առաջին տեղը տվեցին “Քաղաքացի Քեյնին”:

Երբ Լարս ֆոն Տրիերը Կաննի կինոփառատոնի մրցույթում ներկայացնում էր իր Մելանխոլիա ֆիլմը, բռնկվեց անհեթեթ սկանդալ, որի արդյունքում փառատոնի ղեկավարությունը դանիացի ռեժիսոր Լարս ֆոն Տրիերին հայտարարեց persona non grata: