Փետրվարի 24-ին Երեւանի ֆիլհարմոնիկում հնչեց շվեյցարաբնակ հայտնի կոմպոզիտոր Դավիթ Հալաջյանի missa de lumine-ն: Համերգը նվիրված էր մաեստրոյի 50-ամյակին, ում հետ կարճ հանդիպում ունեցանք համերգից առաջ:

Հայաստանյան ժամանակակից արվեստի կարեւորագույն շարժումներից մեկը՝ “3-րդ հարկը” ներկայացնող բնագիր տեքստերի Ցուցահանդեսը որպես ապրելակերպ ժողովածուի հրատարակմանը ընդառաջ, ներկայացնում ենք գրքում տեղ գտած նյութերից մեկը:

“Օn-off ready made” կոմիկսի գլոբալ իրազեկման երեւանյան կամպանիայի շրջանակներում Կենտրոն թաղամասի սրճարաններից մեկում կազմակերպեցինք զրույց հեղինակ Տիգրան Առաքելյանի հետ:

...այն օրը, երբ սահմանը կբացվի, Հայաստանի ամենակարեւոր քաղաքը կպարզվի, որ Գյումրին է։ Ես նրանցից եմ, ովքեր մոլեռանդ կերպով հավատում են, որ առնվազն 10 տարուց այդ սահմանը կբացվի, եւ համոզված եմ, որ չնայած վտանգավոր ազդեցություններին, որ կարող է հարուցել սահմանի բացումը, այն կնպաստի Հայաստանի ապաշրջափակմանը եւ նպաստավոր կլինի տնտեսության համար։

Նոյեմբերի 19-ին Բեռլինի Ֆիլհարմոնիայի փոքր դահլիճում կայացավ Տիգրան Մանսուրյանի Ռեքվիեմի պրեմիերան: Ստեղծագործությունը ներկայացրեցին` RIAS կամերային երգչախումբը, Մյունխենի կամերային նվագախումբը (դիրիժոր` Ալեքսանդր Լիբրեխ) մենակատարներ Քրիստինա Կայզերը (սոպրանո) եւ Էնդրյու Ռեդմոնդը (բարիտոն):

Տխուր, գուցե չափազանց տխուր համակարգչից հանեցի սկավառակը. ֆիլմը որքան ճշգրտորեն է իր մեջ վերցրել իրականությունը, աշխարհը, որի մեջ, դեմ, համար կռիվ ենք տալիս ու որի առաջ հուսահատվում ենք: Մեկ հոգի դուրս է եկել իր երազի հետեւից ու առասպելական հերոսի նման ճանապարհ է գնում:

"Շատ ենթատեքստեր ունենք, բայց փորձում ենք ուղղակիորեն հասցնել հանդիսատեսին: Այս ներկայացումը շատ պարզ է: Անգամ երեխան նայելիս ազդվում է",- ասում է Վոյցեկ մյուզիքլի ռեժիսոր Արթուր Մակարյանը:

Այս տարի Մեկ քառակուսի մետրի շրջանակներում հանդիսատեսի դատին է հանձնվելու 8 ներկայացում (ստորեւ` փառատոնի ծրագիրը)` փառատոնի արդեն իսկ ամրագրված ձեւաչափերով:

Յոս Սթելինգին կինոքննադատներն անվանել են «հոլանդական նոր ալիքի հայր»: Հենց նա շատ տարիներ առաջ անկախ հոլանդական կինոն բերեց Կանն, Վենետիկ եւ մի շարք այլ կինոփառատոներ: Նրա համար կինոն արվեստ է, որը հասկանալի է ժեստերի, միմիկայի, էմոցիաների մակարդակի վրա:

Արտերիա-ի էջերում վերջերս ներկայացված Գրիգոր Պըլտեանի ու Սիրանուշ Դվոյանի զրույցից հետո (ժամանակագրորեն, իհարկե, շատ ավելի առաջ) վեպի շուրջ զրուցում են ֆրանսիացի գրող, նոր վեպ գրական ուղղության ներկայացուցիչ Նաթալի Սառոտը, ամերիկյան գրականության մասնագետ, դասախոս, գրող եւ արվեստի քննադատ Սերժ Ֆոշրոն եւ գրող, բանաստեղծ, Digraphe հանդեսի հիմնադիր Ժան Ռիստան։