Պէտք է կարենալ մտածել ո՛չ միայն քաղաքականութիւնը արուեստով, ո՛չ միայն արուեստի՛ քաղաքականութիւնը, այլ` գեղարուեստակա՛ն քաղաքականութիւն մը: Քաղաքականութիւնը իբրեւ գեղարուեստական:

Խոսել “գրականության եւ գաղափարախոսության”` որպես իրարից տարանջատված երկու երեւույթների մասին, որոնք կարող են փոխազդեցության մեջ գտնվել, ինչպես հույս ունեմ ցույց տալ, ինչ-որ առումով ավելորդ է: Գրականությունը է, այս բառի մեզ ժառանգված իմաստով, գաղափարախոսություն:

Շենքը ինքնին դառնում էր պատմական հիշողության արխիվացման մի վայր, որտեղ դարաշրջանների հիշողության միակ վկան ու միեւնույն ժամանակ կրիչը ինքը` շենքն էր: Տարերայնորեն էր ընտրվում նոր ինստիտուտի տեղակայման վայրը, ոչ պատմականորեն, ասենք` պառլամետի շենքում կարող էր տեղակայվել պետական թատրոնը:

Հոլիսի 24-ին Գյումրին այլեւս հռչակվեց ՀՀ Մշակութային Մայրաքաղաք (ՀՀՄՄ)

Այստեղ մարդկային գլխի արդյունքները երեւում են սեփական կյանքով օժտված, իրար հետ ու մարդկանց հետ հարաբերության մեջ գտնվող ինքնակա գոյակներ: Նույնն է լինում ապրանքային աշխարհում մարդկային ձեռքի արդյունքների նկատմամբ:

...հիմա մենք արժենք իրար՝ թե վերադաս, թե ստորադաս, նախագահ, թե քաղաքացի, գե­նե­րալ, թե շարքային:

Էս թակարդ-ծուղակից հնարավոր ա դուրս գալ մենակ մի դեպքում` եթե հասկանանք, որ ազգայինը էն ա, ինչը նպաստում ա ազգի զարգացմանն ու հզորացմանը, այսինքն տվյալ դեպքում` ազատ միտքը

Այս հրապարակումով արտերիան հույս ունի սկսել մի թեմա, որը մեզ վաղուց է հետաքրքրում եւ որին կուզեինք լրջորեն անդրադառնալ. այն է հեղինակային իրավուքը: Սկսել լուրջ քննարկումների շարք copyright-ի եւ copyleft-ի շուրջ...

Աղասի Թադեւոսյանի «Մշակույթ եւ քաղաքականություն» բանախոսությունը` կարդացված հունվարի 17-ին Ազատ դեմոկրատների գրասենյակում։ Առաջինը` նախատեսվող բանախոսություն-քննարկումների շարքից, որոնց միավորող թեման դրանք նախաձեռնող Մարինե Պետրոսյանի կողմից ձեւակերպված է որպես «Նոր մտածողություն / նոր քաղաքականություն»։

Բադաբադա՞ն պատրաստել է աննախադեպ ակցիա նվիրված աֆրիկյան ամերիկացի բապտիստ քարոզիչ, քաղաքացիական իրավունքների զանգվածային շարժման առաջնորդ, ճարտարալեզու հռետոր Մ.Լ.Քինգին: Իր հայտնի «Ես երազանք ունեմ» ճառում նա ասաց ժողովրդին.