Այն ստեղծագործությունը, որ հաղորդվում է պարզապես որպես այդպիսին, զուտ որպես մարդու ստեղծագործական ճիգ, այլ ոչ թե որպես ինքն իր ստեղծագործականությունը «հանած ձեւով» ներկայացնող՝ չի դառնում արվեստ...

Կոստանդյանի բանաստեղծական պատկերների արեւելյան պերճանքի խորքում արեւմտյան կրթությամբ երիտասարդ Պըլտյանը կարդում է ժամանակագրորեն իր նախորդի, բայց գաղթական ճակատագրով իր հարազատի ապրելու օրենքը, որը է` գրելով ապրելու օրենքը:

Նորագույն գրականության մեջ նորություն բերելու խնդիրն է, որ հեղինակն անվանում է վերադարձի գրականություն, երբ բառերը գրվում են, որովհետեւ դատապարտված են գրվելու...

«հայկական զբոսուղիներ» մատենաշարով «ակտուալ արվեստ» հրատարակչությունը լույս է ընծայել անվանի ֆրանսահայ գրող Դընի Դոնիկյանի «քայլել Հայաստանով» գիրքը

Վար­դան Ա­նե­ցու այս կուռ ներ­բո­ղի մեջ առ­կա է մեր ողջ բա­նաս­տեղ­ծա­կան փոր­ձա­ռութ­յունն ու սլաց­քը...

6։40 ծրագրի շրջանակներում հյուրընկալել ենք Մար Մարգարյանին

Հայ գրքի կենտրոնը սկսում է գործարկել «6:40» նախագիծը, որի շրջանակում ներկայացվելու են ժամանակակից հայ հեղինակներ:

Ծիծաղել, բայց եւ երբեմն ընդհատել ծիծաղը, լուրջ խորհել կատարվածի մասին, վերլուծել ծանր անցյալը՝ ավելի սիրելու համար ներկան եւ ավելի նվիրվելու ապագային – այս պիտի լինի պատմական մոտիկ, թե հեռու անցյալից վերցված յուրաքանչյուր սատիրական բեմադրության առաջացրած էֆեկտը ունկնդրի մոտ:

Ռուսական սիմվոլիզմի մյուս շրջանն ավելի հստակ կոորդինատներ ունի: 1901 թ. Մոսկվայում՝ Մ. Ս. Սոլովյովի (Վլադիմիր Սոլովյովի եղբոր) տանը, եւ վերջինիս առաջարկով քսանամյա մի երիտասարդ՝ ոմն Բորիս Բուգաեւ, հռչակվում է որպես Անդրեյ Բելի եւ հենց ինքը վերածվում Սիմվոլի:

Արվեստագետը՝ ստեղծելով ընտանիք, փորձում էր ժամանակավորապես բթացնել այն կորուստը, որն անփոխարինելի է եւ անդառնալի․ իր ողջ կյանքում նա խաբում էր՝ հասարակության մեջ իրեն վերահայտնագործելու համար։