Անցած օրը Երեւանի գյուղատնտեսական շուկաներից մեկում ուշադրությունս գրավեց կշեռքի վրա փակցված մաքուր քաշ գրությունը:

Հասկանալով, որ ճշմարտությունն անհատական հորինվածք է, նա փորձում էր դուրս գալ գաղափարական սահմանափակումներից եւ տեսնել աշխարհը բազմաթիվ տեսանկյուններից:

Նոյեմբերի 24-ի երեկոն Երեւանում (եւ ոչ միայն) շատերը դեռ երկար կհիշեն իբրեւ աննախադեպ գեղեցիկ ձյան օր` մոտավորապես Հախվերդյանի հանրահայտ երգի մոտիվներով: Մարդկանց մի նեղ շրջանակի համար, սակայն, երեկոն նշանավորվեց մեկ այլ` երաժշտական միջոցառմամբ:

Այսօրվա աշխարհում, որտեղ հաղորդակցման նորագույն տեխնոլոգիաները գրեթե վերացրեցին արվեստի ոլորտում սահմանների հասկացությունը, ազգային կոմպոզիտորական դպրոցների գոյության եւ առհասարակ` անհրաժեշտության հարցը դրվում է նոր սրությամբ:

Նացիզմը դասակարգային պայքարը փոխտեղեց ռասայական պայքարով եւ այդ անելով՝ մթագնեց առաջինի ճշմարիտ էությունը:

Նոյեմբերի 19-ին Բեռլինի Ֆիլհարմոնիայի փոքր դահլիճում կայացավ Տիգրան Մանսուրյանի Ռեքվիեմի պրեմիերան: Ստեղծագործությունը ներկայացրեցին` RIAS կամերային երգչախումբը, Մյունխենի կամերային նվագախումբը (դիրիժոր` Ալեքսանդր Լիբրեխ) մենակատարներ Քրիստինա Կայզերը (սոպրանո) եւ Էնդրյու Ռեդմոնդը (բարիտոն):

ներսի զննում դրսի հայացքով

Տպագրության է պատրաստվում Դընի Դոնիկյանի Միայնակ ճամփա Զանգեզուրում գիրքը երկլեզու` ֆրանսերեն-հայերեն հրատարակությամբ, որը ակտուալ արվեստի "հայաստանյան երթուղիներ" մատենաշարի արդեն երրորդ գիրքն է: Առաջին երկուսը` Սյունիք հրաշափառ (2010) եւ Տավուշի ծաղկած դժոխքը" (2011) կարող եք ամբողջությամբ ըմբոշխնել մառանում, իսկ ստորեւ ներկայացնում ենք մի գլուխ հրատարակության պատրաստվող գրքից:

Կինեմատոգրաֆիական գլուխգործոցների մեջ բացարձակ առաջնորդ է համարվում Օրսոն Ուելսի "Քաղաքացի Քեյնը": Մի քանի տասնամյակի ընթացքում այն կանոնավոր կերպով հաղթում է կինոպրոֆեսիոնալների մասշատաբային հարցումներում որպես “բոլոր ժամանակների եւ ժողովուրդների ֆիլմ”: Ամերիկյան եւ բրիտանական կինոակադեմիաների ռեժիսորներն ու քննադատները 20-րդ դարի լավագույն ֆիլմերի ցանկում առաջին տեղը տվեցին “Քաղաքացի Քեյնին”:

Երբ Լարս ֆոն Տրիերը Կաննի կինոփառատոնի մրցույթում ներկայացնում էր իր Մելանխոլիա ֆիլմը, բռնկվեց անհեթեթ սկանդալ, որի արդյունքում փառատոնի ղեկավարությունը դանիացի ռեժիսոր Լարս ֆոն Տրիերին հայտարարեց persona non grata: