"Ժամանակակից հայ արվեստ"-ը այնքան էլ հարմար չէ սահմանելու կամ նկարագրելու համար: Այսպիսի եզրակացության է գալիս դեկտեմբերի 10-ին Հայաստանի Նկարիչների միությունում բացված ցուցահանդեսի այցելուն:

Այս արարքը արվեստային չէ, քանի որ իրադարձային չէ: Շարժումը արարք չէ այնքան ժամանակ, քանի դեռ չի հանդգնել սահմանել եւ շրջել իրերի հաստատագրված կարգը: Ահա այստեղ է, որ հակազդողական վերաբերմունքը կարող է տանել որոշակի մեթոդաբանության մշակման եւ իրականության ստեղծման:

Քանի որ աթոռը շատ ցածր էր, տանտիրուհին նրա տակ դրեց Օքսֆորդի բառարանի երկու քրքրված հատորները: Այն ժամանակ ես մտածեցի, որ տեսնում եմ միակ մարդուն, ով իրավունք ունի օգտագործելու այդ հատորները որպես նստատեղ:

ԱԻԿԱ-Հայաստանը անցկացնում է Ժամանակակից արվեստի խնդիրներ կլոր-սեղան քննարկումների շարք: 2011թ. դեկտեմբերի 26-ին տեղի ունեցավ առաջին հանդիպումը՝ «Ժամանակակից արվեստի ըմբռնումները եւ տեղային համատեքստը» թեմայով: Ներկայացնում ենք քննարկման տեսագրության երկրորդ մասը` առանց մոնտաժի:

Ներկայացնում ենք մի հատված հեղափոխական եւ պետական գործիչ, մարքսիստ պատմաբան` Աշոտ Հովհաննիսյանի (1887-1972) Դրվագներ հայ ազատագրական մտքի պատմության աշխատությունից:

ԱԻԿԱ-Հայաստանը անցկացնում է Ժամանակակից արվեստի խնդիրներ կլոր-սեղան քննարկումների շարք: 2011թ. դեկտեմբերի 26-ին տեղի ունեցավ առաջին հանդիպումը՝ «Ժամանակակից արվեստի ըմբռնումները եւ տեղային համատեքստը» թեմայով: Ներկայացնում ենք քննարկման տեսագրությունը` առանց մոնտաժի:

Նա մեծ պոետ էր (միակ բանը, որ սխալ է այս նախադասության մեջ, դրա ժամանակն է, քանի որ լեզուն իր բնույթի համաձայն այն, ինչ նվաճված է իրենում, դնում է մշտապես ներկա ժամանակում):

ետտոնական տաղտուկն այս հաղթահարելու համար առաջարկում ենք փայլուն տեքստ՝ փալուն թարգմանությամբ ակտուալ արվեստ հրատարակչության ժամանակակից ֆրանսալեզու գրականություն մատենաշարից

2011 թ. Դեկտեմբերի 15-ին Նորարար փորձարարական արվեստի կենտրոնում դասախոսությամբ հանդես եկավ Սեդա Պ. Տատոյեանը: Դասախոսության թեման էր «Պատմական իմացաբանութիւն եւ մտաւորականութիւն.- Հայ մշակոյթի հարցը այսօր»:

Երկու տարի առաջ մի գիտաժողովի ժամանակ ներկայացված այս զեկուցումը գուցե մոռանայի, ինչպես մյուսները` սրանից առաջ եւ հետո: Գուցե: Բայց այստեղ բարձրացվել է մի հարց, որին դեմ եմ առնում այսօր էլ. իրականության բացակայությունը: Շատ կուզենայի այս հարցին մոտենալ իբրեւ բանասիրությամբ զբաղվող մեկը ու հանգիստ հայտարարեի այս մասին իբրեւ գրականության պատմության փաստ: Ցավոք այդ շռայլությունը տրված չէ ինձ: