Այն ստեղծագործությունը, որ հաղորդվում է պարզապես որպես այդպիսին, զուտ որպես մարդու ստեղծագործական ճիգ, այլ ոչ թե որպես ինքն իր ստեղծագործականությունը «հանած ձեւով» ներկայացնող՝ չի դառնում արվեստ...

"Տեքստիլն այլեւս կառույց չէ, տարածք է, ամայություն, որտեղ քամու հետ խաղում է ժամանակն ու թողնում հետքեր՝ երեւի մարդու մասին։" Մուլտիմեդիա պատմություն Լենինականի տեքստիլ կոմբինատի մասին

Կոստանդյանի բանաստեղծական պատկերների արեւելյան պերճանքի խորքում արեւմտյան կրթությամբ երիտասարդ Պըլտյանը կարդում է ժամանակագրորեն իր նախորդի, բայց գաղթական ճակատագրով իր հարազատի ապրելու օրենքը, որը է` գրելով ապրելու օրենքը:

Սպասվող ցնցումն է կանխվում՝ երկրի թաքնված ուժը, որի ցնցվելը տեսել են մեր հեռավոր նախնիները: Այս ահն անչափ հին է և իմաստավորվել է միստերիալ քավությամբ:

Նորագույն գրականության մեջ նորություն բերելու խնդիրն է, որ հեղինակն անվանում է վերադարձի գրականություն, երբ բառերը գրվում են, որովհետեւ դատապարտված են գրվելու...

«հայկական զբոսուղիներ» մատենաշարով «ակտուալ արվեստ» հրատարակչությունը լույս է ընծայել անվանի ֆրանսահայ գրող Դընի Դոնիկյանի «քայլել Հայաստանով» գիրքը

«ակտուալ արվեստ» հրատարակչության «գիւտ» մատենաշարի ներկայացումը երեւանյան գրքի փառատոնում

Վար­դան Ա­նե­ցու այս կուռ ներ­բո­ղի մեջ առ­կա է մեր ողջ բա­նաս­տեղ­ծա­կան փոր­ձա­ռութ­յունն ու սլաց­քը...

Տղայ մը ուրեմն կը փորձէ սրբագրել հայրական կերպարին հասած վէրքը, վրէպը։ Կը փորձէ լուսանկարի վրայ «ռըթուշ» կատարել կամ լուսանկարը ընդօրինակել, աչքը «նորոգել»ով։

Քաղաքական եւ գիտական այն եղանակները, որոնցով փորձ է արվում մոտենալ այս շրջանի պատմական անցքերին եւ գնահատել դրանք, ոչ միայն համարժեք չեն նյութի բարդությանը, այլեւ այնքան խնդրական են, որ, ինչպես համոզվեցինք, հենց իրենք են դառնում քննության առարկա։