|եւ|

Փլուզումները, կամայական ջնջումները տանում են խզումների անխուսափելիության, երբ միակ հրամայականը կամային խիստ ընդգծված իշխանական հատումներն են իբրեւ հնարավոր միակ իրականություն: եւ-ը դիմում է մեկնաբանությանը` իբրեւ կամրջումի հնարավորության: Մեկնաբանությունը հայտնվելով հե՛նց արանքներում անցումային իրողությունների փոխակերպումներն ու փոխանցումները դարձնում է հնարավոր` հնարավորինս մեղմելով ուժգին առճակատումների ոչնչացնող թափը:

հրապարակված է 13.07.2012 | եւ |
սարերից իջան մի խումբ ձիավոր | III
Որ քարերը խոսեն, ավելի շուտ, որ քարերը չխոսեն:
հրապարակված է 05.07.2012 | սիրանուշ դ'վոյան |
սարերից իջան մի խումբ ձիավոր | II
Ես կարծում եմ, որ ճատարապետությունը ոչ նյութական իրականացումներն են, ոչ նախագծերը, այլ դրանցում ու դրանցով գրանցված ուղերձը: Ոչ մի կառույց, իրողություն կամ տարր ճարտարապետությանը չի կարելի վերագրել, եթե դրանք միտումնավոր իրենց մեջ չեն կրում իրենց գոյության կերպի մեկնաբանությունը:
հրապարակված է 17.06.2012 | սիրանուշ դ'վոյան |
սարերից իջան մի խումբ ձիավոր
Սովորաբար արվեստ կոչվելու հավակնությունը վկայում է դրա բացակայությունը, ավելի շուտ խոսում` արվեստի տանիքի պահանջի մասին: Տանիքի ու պարիսպի:
հրապարակված է 27.05.2012 | վարդան ջալոյան |
ազգ, գենդեր, դասակարգ
"ես տղամարդ եմ, քանզի ինձ կարող եմ թույլ տալ ունենալ կանանց, այսինքն` սեփականել նրանց..."
հրապարակված է 13.05.2012 | հռիփսիմե պիկիչյան |
աշուղը` երաժիշտ, բանաստեղծ եւ ծիսաառասպելական հերոս
Ու թվում է, թե աշուղի կերպարն անցնում է բոլորի միջով` աղքատից թագավոր, կնոջից տղամարդ, մեռյալներից ապրողներն ու անմահները: Աշուղի կերպարի նման դիտանկյունը չէ՞ արդյոք պատճառը, որ հաճախ այս աշխարհի ամենահզորները, որեւէ փաստ ճշտելու նպատակով, կերպարանափոխվում, դառնում են աշուղ` “վերից” “վար” տեղափոխվելով, որպեսզի իրագործեն իրենց հեռագնա ցանկությունը:
հրապարակված է 29.04.2012 | զուլֆա օհանյան |
աշխարհը կփրկեն տառապանքն ու հնազանդությունը | Ջ. Մ. Կուտզեե | պատվազրկում
չնայած այստեղ չկա ոչ բռնաբարություն, ոչ ակնհայտ հարկադրություն (միայն մասնակի), այնուամենայնիվ այդ ամենի համար նա եւ իր մերձավորները հատուցելու են
հրապարակված է 10.04.2012 | սիրանուշ դ'վոյան |
խոսելու եւ մասնակցության հարցը Հ. Օշականի "Խոնարհները" ժողովածուում
Օշականը իրեն դնում է որպես Աշըխի փոխանորդը եւ մտքում ուներ բանահյուսությունը գրականությամբ ընդմիջելու հարց, որով նա առկախում է Աշըխի խոսքը` նրանից վերցնելով միայն փորձառության հնարավորությունը:
հրապարակված է 27.03.2012 | վարդան ջալոյան |
ազգայնականությունը եւ ռոմանտիկական էթոսը
Ազգայնականությունը պատմականորեն ուներ մի առաքելություն` վերափոխել հասարակությունը, արդիականացնել այն, ստեղծել էթնիկական կամ այլ հիմքի վրա հանրային համերաշխություն` միասնականացնելով դեռեւս թույլ կապերով կապված էթնիկական բեկորները, քաղաքականացնել ձեւավորված հանրությունը եւ ստեղծել պետականություն:
հրապարակված է 09.03.2012 | նորվան |
ձայնի յիշողութիւնը եւ յիշողութեան ձայնը
Ենթադրում եմ` գրականութիւնը այն ժամանակ արժէք ու կշիռ ստացաւ, երբ Շահրազադէն երեւակայութեան թռիչքով դէմ կանգնեց հզօր միապետին եւ իրականութեան հանդէպ լսողի հայեացքն ու դիտանկիւնը փոխելով` ի՛ր եւ այլո՛ց փրկութեան դռները բացեց:
հրապարակված է 22.02.2012 | վարդան ջալոյան |
ուշունցը որպես պոստ-կոլոնիալ դիսկուրս Պռոշյանի "Ցեցեր" վեպում
ԺՆ գլուխը նվիրված է գյուղական տանուտիրոջ ընտրություններին: Պ. Պռոշյանը ներկայացնում է այդ ընտրությունները կեղծելու բազմաթիվ ձեւերը, օրինակ` մթության մեջ թեկնածուներից մեկի քվեատուփը լցնելը, ընտրակաշառքը, շանտաժը եւ այլն...