...հայերը միշտ հառաչում, վատաբանում ու ողբում են հայ ազգի վիճակը եւ փոխանակ փոխադարձաբար գործակցելու գլորումից կանգնելու նպատակով` ձեռքերը ծալում ու հույսերը դնում են Աստծո վրա:

...կա մի հանգամանք, որը թույլ չի տալիս, որպեսզի ցուցահանդեսը պարզապես գեղեցիկ եւ մակերեսային հետաքրքրություն առաջացնող մի խաղալիք լինի: Դա իրենք գործերն են: Այն ճանապարհը, որն անցել է արվեստագետը եւ որն ընթերցվում է գործերը ժամանակագրական հերթկանությամբ դիտելիս, կասեցնում է այն արհետական փայլը, որը հատուկ է Պատկերասրահի որոշ ժամանակավոր ցուցադրությունների:

Մեծարելով մեր նախորդին եւ ճանաչելով հանդերձ, որ Բենյամինին արվող ներկա քննադատությունը պարտական է իրեն՝ Բենյամինին, մենք, ընդհակառակը, շշմած ենք բազմաթիվ սխալներից, որ անհոգաբար, կամ, ավելի լուրջ եթե ասենք, խոր անհասկացողությամբ կուտակում է հոդվածը...

Ինչպե՞ս մենք, փոքրիկ պետության ներկայացուցիչներս, պիտի ընկալենք մեր մշակույթին ուղղված գերտերությունների քննադատությունը: Պիտի պաշտպանվե՞նք, գրոհե՞նք, նահանջե՞նք, թե նույնացվե՞նք Ուրիշի հետ:

... ինչպես փոքր առարկան է անհրաժեշտ մանրադիտակի օգնությամբ ուսումնասիրել, այնպես էլ, գուցե փոքր խնդիրը: Քանի որ փոքր խնդիրը երբեմն մեծ տենդենցի մի մաս է:

Ինքնավարության էսթետիկան այսպիսով լիբերալ բուրժուական կապիտալիզմի պայմաններում չգործիքայնացված փորձառության խիստ գործիքայնացված ձեւ է:

Ցանկացած մեկը, ով կկարծի, թե կիչը կամ սոցիալիստական ռեալիզմը հեշտությամբ հաղթահարելի է, կամ մի զարկով մերժելի, ապա նա չի հասկանում կիչի ուժը, կամ կիչի եւ ավանգարդիզմի միջեւ դիալեկտիկական կապը:

...հոգեվերլուծությունը դիտարկել պատմականորեն՝ որպես մի առարկա այն գաղափարաբանական դաշտում, որը կիսում է նաեւ մոդեռնիզմը, եւ կիրառել տեսաբանորեն՝ որպես մեթոդ այս արվեստի համապատասխան ասպեկտները հասկանալու, դաշտի համապատասխան մասերը քարտեզագրելու համար:

Թերեւս իրադարձությունը տարբեր ցանկությունների ու պրոյեկտումների ճիրաններից ազատագրելու միակ ուղին հենց պայմանների փոփոխության պահանջն է:

Եվ այն­պես է ստաց­վել, որ հար­ցի մի­ջազ­գա­յին եւ տե­ղա­կան կող­մե­րը օբ­յեկ­տի­վո­րեն հա­կա­դիր են, իսկ Հա­յաս­տա­նում աշ­խա­տող ար­վես­տա­բա­նը պետք է ի վի­ճա­կի լի­նի իմա­նալ եր­կուսն էլ եւ առե­րե­սել “գլո­բա­լաց­ման” եւ “տե­ղայ­նաց­ման” պրո­ցես­նե­րի միջեւ լա­րու­մը: